Hoewel de voordelen van stadsverwarming duidelijk zijn geworden voor zowel de industrie als overheden, blijft de implementatie van nieuwe collectieve energie-initiatieven een uitdaging: "Op dit moment zijn er veel discussies over drie belangrijke aspecten: planning, eigendom en bescherming van consumenten."
Hoewel er verschillende discussies worden gevoerd, komen alle geschillen voort uit één gedeelde zorg: "Het geschil is geworteld in de zorgen over mogelijk monopolistisch eigendom," legt Steen Schelle Jensen uit, "de geliberaliseerde gasmarkt heeft er bijvoorbeeld toe geleid dat klanten bijna wekelijks een nieuwe gasleverancier kunnen kiezen. Bij stadsverwarming bestaat het risico dat klanten vast komen te zitten in een monopolie."
Daarom is er een gedeelde wens om een reeks grenzen te ontwikkelen voor het eigendom van stadsverwarming om consumenten te beschermen. "Nederland heeft bijvoorbeeld een 50+1 regel voorgesteld om een publieke meerderheid van eigendom af te dwingen en te voorkomen dat monopolies van stadsverwarming ontstaan."
Ondanks de terechte bezorgdheid over planning, eigendom en bescherming van consumenten, beschrijft Steen Schelle Jensen een gemeenschappelijke wens om een manier om vooruitgang te boeken, zodat meer Europese landen de vruchten kunnen plukken van stadsverwarming en -koeling:
"Iedereen lijkt ervan overtuigd dat stadsverwarming een goed idee is. Een stadsverwarmingsnetwerk is op zichzelf een stukje technologie-neutrale infrastructuur, die simpelweg alleen wordt gebruikt om warmte te transporteren door warm water rond te pompen. Het is een flexibele oplossing waarbij klanten kunnen bepalen hoe zij hun warmte geproduceerd willen hebben, of dit nu uit restwarmte is of op een andere manier."